Het verhaal van Cor begint in 1966

Er gaat een hele geschiedenis aan vooraf, voordat Cor en zijn vrouw in een ‘Mae-apartment’ terecht kwamen. Het verhaal begint in 1966, toen het pompstation van Waternet gebouwd werd, met vijf bedrijfswoningen er bij. “Omdat toen nog niemand een auto had en er wel 24 uur per dag diensten werden gedraaid,” vertelt hij. In ’81 ging Cor daar in dienst en in die tijd waren ze dus verplicht daar te gaan wonen. Later ging die verplichting er vanaf en werden de huizen afgebroken. Toen er nog maar twee huizen stonden en de buren ook nog eens weggingen, wilde zijn vrouw daar ook weg.

Als hij terug denkt aan zijn mechelaertje

Nadat hun laatste Mechelse herder overleed ging Cor mee in die verhuiswens, want hij realiseerde zich dat bij ‘nood aan de man’ ze hooguit door een passerende schipper opgemerkt zouden kunnen worden. Ach, als hij terugdenkt aan zijn mechelaertje… en hij begint het volgende verhaal: “Ik ben 19 jaar voorzitter geweest van de kynologenvereniging en nu ben ik erevoorzitter. Er was geen clubhuis en geen vaste plek, dus werd het een verplaatsbaar gebouw. Eerst zaten we in het Parkhout, daarna bij de Nedereindse plas en toen in Blokhoeve. Uiteindelijk vonden we in 2006 in Galecop onze definitieve plek. Het clubgebouw is nog naar mij vernoemd,” vertelt hij trots.

Maar wat doet u eigenlijk?

Dat Cor nog meer te verhalen heeft blijkt wel, want hij vertelt verder over het prachtige uitzicht dat hij en zijn vrouw vanuit hun appartement hebben op de boerderij. En steekt vervolgens van wal over de stamboom van zijn voorouders die op de lijst van eigenaren voorkomen van de grond waar de boerderij op staat. Opeens stelt hij een vraag: “Maar wat doet ù eigenlijk? Aha, u bent van Betere Buurten en dat is een project van de gemeente? Ik heb het gevoel dat de gemeente eindelijk wat doet!”